Sağlık açısından bakılacak olursa deniz ürünleri, kolay sindirilebilir, yüksek kaliteli mükemmel bir protein kaynağıdır ve önemli yağların, vitaminlerin ve minerallerin vücuda alınmasını sağlar. Az miktarlarda tüketmenin bile her yaştan insanın beslenmesini olumlu şekilde etkileyebileceği kabul edilmektedir.

Dünya çapında deniz ürünlerine olan talep daha önce görülmemiş bir hızla arttığından ve av balıkçılığı çıktısı uzun zamandır mevcut seviyelerde seyrettiğinden dolayı akuakültür sektörünün giderek daha fazla miktarda ürün vermesi gerekmektedir.

2014 yılında çiftlik türleri avlanan su ürünlerinden çok daha fazla rağbet görmeye başladı ve trend her sene artış göstermeye devam etti. 2050 yılında dünya nüfusunun deniz ürünü ihtiyaçlarını karşılamanın yollarını arayan akuakültür sektörü genişlemeye devam etme kapasitesine sahiptir ve su ürünleri yetiştiriciliğinin dünya genelinde giderek daha fazla öne çıkan bir gıda kaynağı olacağı yönünde fikir birliği söz konusudur. Bu durumda 9,5 milyar insanı sürdürülebilir bir şekilde beslemeye en yüksek seviyede katkıda bulunmak için akuakültür sektörünün yem üretme konusunda geleneksel deniz bileşenlerine olan bağımlılığını ortadan kaldırması gerekmektedir.

Balık ve karides yetiştirme sistemlerinin yemleme verimliliği arttıkça bunlar akuayemlerde daha az kullanılmaya başlanmış olsa da bu seçici kullanım, gereken akuakültür büyüme oranlarının uzun vadede sürdürülebilir olmasını sağlama konusunda yeterli değildir.

Balık ve karides yetiştirme sistemlerinin yemleme verimliliği arttıkça bunlar akuayemlerde daha az kullanılmaya başlanmış olsa da bu seçici kullanım, gereken akuakültür büyüme oranlarının uzun vadede sürdürülebilir olmasını sağlama konusunda yeterli değildir.

Balık unu ve balık yağı, çiftlik balığı ve karides yemleri için en besleyici ve sindirimi kolay bileşenler arasında kabul edilir ancak avlanan su ürünlerinden elde edildikleri için sınırlı miktarlarda temin edilebilmektedir. Diğer sektörlerde de bu bileşenlere yönelik artan bir rekabet söz konusudur. Balık ve karides yetiştirme sistemlerinin yemleme verimliliği arttıkça bunlar akuayemlerde daha az kullanılmaya başlanmış olsa da bu seçici kullanım, gereken akuakültür büyüme oranlarının uzun vadede sürdürülebilir olmasını sağlama konusunda yeterli değildir. Değer zincirlerinin sürekli ilerlemesini ve karlılığını desteklemek ve gıda ve çevre güvenliği ile ilgili daha fazla taahhütü yerine getirmek için akuakültürün bu bileşenlere olan bağımlılığını daha da azaltmaya öncelik vermesi gerekmektedir. Hem değiştirme hem değiş tokuş yoluyla akuayemlerde yeni sürdürülebilir ham maddeler ve özel bileşenler kullanarak bu amaca ulaşmak mümkündür.

Su ürünleri yetiştiriciliği yemi üretimi için yaklaşan hammadde açığını nasıl kapatacağımızı anlatan serimizin II. Bölümünü okuduğunuz için teşekkür ederiz.

Bu göreve yükselirken, tarım yapılan türlerin insan tüketimi 2014 yılında avcılık ürünlerini gölgede bıraktı ve bu büyüme trendini sürdürdü. 2050 nüfusunun deniz mahsulü ihtiyaçlarını karşılamaya bakıldığında, su ürünleri yetiştiriciliği genişlemeye devam etme kapasitesine sahiptir ve su ürünleri yetiştiriciliğinin küresel olarak giderek daha önemli bir gıda kaynağı olacağı konusunda fikir birliği vardır. Yine de 9.5 milyar insanı sürdürülebilir bir şekilde beslemeye katkısını en üst düzeye çıkarmak için, su ürünleri yetiştiriciliğinin geleneksel deniz içeriklerinden yem formüle etme bağımlılığının üstesinden gelmesi gerekiyor.

Su ürünleri yemlerine dahil etme oranları, balık ve karides yetiştiriciliği sistemlerinin yemleme verimliliği arttıkça net bir düşüş eğilimi göstermiş olsa da, bu seçici kullanım tek başına gerekli yetiştiricilik büyüme oranlarının uzun vadede sürdürülebilmesini sağlamak için yeterli değildir.

Balık unu ve balık yağı, çiftlik balığı ve karides yemleri için en besleyici ve sindirimi kolay bileşenler arasında kabul edilir ancak avlanan su ürünlerinden elde edildikleri için sınırlı miktarlarda temin edilebilmektedir. Diğer sektörlerde de bu bileşenlere yönelik artan bir rekabet söz konusudur. Balık ve karides yetiştirme sistemlerinin yemleme verimliliği arttıkça bunlar akuayemlerde daha az kullanılmaya başlanmış olsa da bu seçici kullanım, gereken akuakültür büyüme oranlarının uzun vadede sürdürülebilir olmasını sağlama konusunda yeterli değildir. Değer zincirlerinin sürekli ilerlemesini ve karlılığını desteklemek ve gıda ve çevre güvenliği ile ilgili daha fazla taahhütü yerine getirmek için akuakültürün bu bileşenlere olan bağımlılığını daha da azaltmaya öncelik vermesi gerekmektedir. Hem değiştirme hem değiş tokuş yoluyla akuayemlerde yeni sürdürülebilir ham maddeler ve özel bileşenler kullanarak bu amaca ulaşmak mümkündür.